Bilim adamları, nihayet insan hafızasını silen ilaç keşfetmişler. Hayır, hayır; İsviçreli olanları değil, bu sefer Fransız bilim adamları yapmışlar bunu. Benim de yıllardır beklediğim ilaçtı doğrusu. Kendilerine sonsuz şükranlarımı sunuyorum öncelikle, ammavelakin kötü anılar kadar iyi anıları da silmesi korkutuyor beni. Nitekim öyleymiş de. Ancak iyi ve kötü anıları bir teraziye koyduğumuz zaman, mutlaka kötü anılar ağır basar. Çünkü en büyük acı, her insanın kendi acısıdır ve de toplum olarak da bayılırız insanlara bunun havasını atmaya. Şöyle uzaklara bakıyormuş gibi yapıp "Ben neler çektim." ya da "Ben ne acılar yaşadım bee !" demeye bayılırız. Çünkü toplum arabeskle yoğrulmuş, damarlarımızda kan yerine çoğu zaman acı gezmiştir. En sevdiğimiz başımızın tacı yaptığımız şarkıcılar bile arabesk/fantezi müzik kategorisindendir. Acıklı olmayan şarkı ve şarkıcıları ise "hafif" buluruz. O yüzden de pop müziğe TRT sunucularının da katkısıyla "Türkçe sözlü 'hafif' Batı müziği" demişiz zannımca.
Mutluluğa da alışkın değilizdir zaten. Korkarız. Çok gülsek "Ağlamasak bari, başımıza bir şey gelmese." deriz. Çok gülene iyi gözle bakılmaz, hele hele kahkaha ise yer yer ayıplanır.
Neyse konuyu dağıtmayalım, ilacın çevresinde gezinelim. İyi anılar kesinlikle daha çoktur; ama kıymetiniz bilmeyiz biz o anların. Kötü anılar ise daha acı verici olduğu için daha çok zannederiz. Eğer ki denk bile olsaydı iyi ve kötü anılarımız, kesinlikle intihar etmiş olurduk çoktan. Hem yine bir yerlerde beynin kendini koruma amacıyla kötü anıları zaman geçtikçe uzak belleğe attığını okumuştum. Zaten bu ilaçtan bir korkum da her acı çekenin eczaneye yanaşıp alması ve milletçe zombi olarak dolaşmamız. Allah muhafaza. Ya ergenler. Eyvahlar olsun, her aşk acısı çeken ergen yanaşıp eczaneye bu haptan almaya kalkarsa. Aile hekimine yazdırmaya giderse. Hastaneden çekilmiş serumlu fotoğraflar gibi Facebook, Instagram dolarsa bu hapla çekilmiş ve altına da yazılmış özlü sözlerle. Mesela haplı fotoğraf, altında da bilumum yazım ve noktalama kuralının olmadığı şu yazı:
-Artk kadehlerde yhetmior seni unutmama haplarda teselii arıorum~~*:( vb.
Bu ve benzeri durumların üzerinde düşünüp ilacın sosyal etkilerinin araştırılıp ithaline öyle karar verilmesi gerekir. Neyse herkese az acılı, bol gülümsemeli hayatlar... :)
Not: Bu yazı insanları bir nebze güldürmek amacıyla yazılmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder