Perdeler çektim simsiyah,
Odama gün ışıkları sızmasın diye.
Simsiyahlar giydim:
İçim,dışım;
Kitapların içi dolusu, başucu resimlerimle bir.
Parfümün kokusu, akan su,
Saatler, düşünceler, bakışlar...
Ah! nasıl bu karanlık içine çeker insanı.
Her yanda vurur, sessizliğin siyahı.
Duyamam, bakamam, yürüyemem yollarda,
Rol yapamam insanlara; ben iyiyimcesine.
Milyon kere Ümit etmiş, Ayten'i görmüş.
Ördek olmuş yüzmüş Elif, kara oğlanın hayallerinde.
Ben siyah gördüm:
Ördeği de Ayten'i de Elif'i de Ümit'i de
Çağım gibiyim, siyah, simsıyah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder